ontaarden in iets ongegronds

Het valt me wel vaker op dat er diepere wijsheid zit in woorden die we vaak gebruiken.

Mijn vorige twee (Engelstalige) blog posts gaan over het ( in mijn ogen: zeer waarschijnlijke) belang om ervoor te zorgen dat je jezelf kalibreert op de (dynamische) pitch van de natuur, met als waarschijnlijke kalibratiepunt, de basisvibratie, de 'hartslag', van de aarde zelf.

Bij het lezen van Nelson Mandela's autobiografie, in het Nederlands, viel mijn oog gisteren op twee woorden:

• ontaarden en
• ongegrond

die gingen meeresoneren op de vraag die in mijn achterhoofd een constante stroom van aandacht heeft: 

Hoe kunnen we als mens wijs/verstandig omgaan met elektriciteit en electromagentische straling?

Waarbij het vanuit allerlei invalshoeken, esotherisch, wetenschappelijk, electrotechnisch en relationeel empatisch wel nar voren komt dat 'de aarde' ergens daarin een belangrijke factor speelt in veilig ermee omgaan.
Hoewel het zou kunnen dat 'we' de natuurlijke dynamiek en flow ervan nog niet helemaal .... door-gronden... (ha.ha).

Het aardige is dan, dat we ook in onze taal, voor dingen die niet goed* werken... niet voldoende in lijn met harmonische beginselen deze woorden ontaarden en ongegrond hebben bedacht.

----
* de observatie ' goed werken' ( iets toetsen aan de mate waarin het voldoet aan het zinvol invulling geven van zijn bedoeling), is van een ietwat andere orde dan het oordeel vellen binnen een vooropgezet geloofssysteem dat iets al dan niet 'goed' gevonden wordt door dat geloofssysteem....

De 'Apartheids'-geschiedenis ( net als iedere andere geschiedenis waarbij een groep moedwillig basislevensvoorwaarden actief en repressief inperkt voor andere betrokkenen binnen hetzelfde systeem) geeft daarvan een duidelijk voorbeeld.

-----

Voor mij klinkt in die 2 woorden, ontaarden en ongegrond, al heel erg door ( als je tenminste goed naar ze luistert en ze van-zelf laat spreken over hun eigen weten van hun eigen harmonische beginselen en oorspronkelijke bedoeling to tje ziele en tot je '(ge-) weten'), dat de afstand met 'wat de aarde is' en wat de 'grond' is.... te groot is geworden om op de gekozen manier waarover gesproken wordt, veilig en zinvol door te zetten in het systeem.

Speelsuggestie:

Denk zelf maar eens wat langer na over de betekenis van die woorden: ongegrond en ontaarden.
In welke context(en) worden ze gebruikt?
Waar kom je ze tegen? Wat is hun natuurlijke habitat?
Kun je de woorden tot jou laten spreken, in hun resonanties, in hun zin, in hun bedoeling.. hun wijsheid over hun natuur aan jou doen overbrengen?
(Ernaar luisteren dus, met iets anders (veelomvattender en dynamischer) dan de (statische) wet-en  regelgeving uit je geloofssysteem....?)

Dit plaatje kan je resonantiesysteem helpen er verbinding mee te maken, als soullink