zingeving

Iemand (tegen je eigen zin) zijn zin geven?

Het lijkt soms best een nuttige korte termijn investering in het aangaan/verbeteren van een lange termijn relatie (of dat nou een relatie van samenwerken en/of samenleven is....).

Er kan zelfs sociaal-emotionele 'morele' druk op je uitgeoefend worden ( vooral vrouwen pikken die vibe van dat type uitgeoefende druk gemakkelijk op.. dat iets je iets best zou kunnen, om een ander terwille te zijn, dat je dat dan ook eigenlijk ook wel zou moeten willen.

Het kan ook een hoop 'gezeur' schelen om maar toe te geven...  je kan het immers en iemand met wie jij het goed meent en graag doro een deur wilt kunnen, wilt kennelijk erg graag dat jij het wil, dus wat heb je dan aan je onwillig tonen?

De bottle-neck hier zit niet op het niveau van 'doen' en de 'kwaliteit van de goede wil' willen tonen , maar op het niveau van 'zijn' en de kwaliteit van de goede zin willen uitdrukken.

Hij (m/v) : "Pffff. waarom doe je nou zo moeilijk?"

Zij: (m/v)  " Ik begrijp dat jij graag wilt dat ik jou hier nu je je zin geef, ook al geef ik ruime voldoende signalen af dat ik er op deze manier geen/weinig zin in heb?"

Hij (m/v) : " Nou zeg, je kan toch heel simpel doen wat ik van je wil, hoe ik het wil? Het is toch niet zo ingewikkeld en het kost je nauwelijks tijd of moeite!"

Zij: (m/v)  " Het lijkt erop dat jij denkt dat ik in nu hier in de weg sta van jouw persoonlijke geluk, door iets niet te willen wat ik in jou ogen gemakkelijk wel zou kunnen, wat jij via mij denkt te kunnen verkrijgen om het leuk te hebben in het leven.
Maar ik weet, ik kan jou ' jouw' zin niet geven, zelfs als ik het zou willen, dan nog ben ik daar niet toe in staat, want jouw zin is niet van mij... ik heb jou zin niet!
Ik beschik alleen over mijn zin en dat beschouw ik als een kostbare substantie waar ik zo verstandig mogelijk mee om wil gaan, naar mijn beste eer en geweten.

Als jij denkt dat ik met iets wat ik doe, of wel wil of niet wil, jou jouw zin kan geven, in een situatie waarin jij en ik kennelijk over onvoldoende 'goede, vredige en geheel vanzelfsprekende harmonieuze zin' beschikken..... waar onze zin duidelijk niet 'een' (1)  is, een organisch en vrij geheel is  ....dan vergis je je.

In mijn ervaring zou ik jouw hoogste belangen , mijn eigen belangen en de kwaliteit van onze relatie schaden, nu en in de toekomst, als ik naar het denkbeeld dat ik jou (je) zin zou kunnen geven, zou gaan proberen te handelen.

Het is daarom, in het hoogste korte en lange termijn belang van ons allemaal, dat ik er zoveel waarde aan hecht dat er wederzijds sprake is van voldoende eigen zin."