(l)open(de) sollicitatie?

Vanochtend vond er weer een (op zijn minst opvallend te noemen) interactie plaats.

Voor het eerst in zo'n twee maanden, besloot ik naar de markt te gaan.

Ik was daarmee gestopt, omdat ik merkte dat ik er altijd in hoog tempo energetisch leegliep en ik dat voor de paar boodschapjes die ik er haalde, niet (meer) de moeite waard vond.

Maar, ik had zin in een half gegrild kippetje en wat dropjes en besloot het erop te wagen.

Ik checkte hoeveel kortingscouponnetjes ik had.

Negen.

"Dus", dacht ik, "als ik er nu nog een koop, dan krijg ik de volgende gratis."

Bij de kipstand aangekomen vroeg de verkoper me, wat ik wilde.

Ik zei:" Een halve kip alstublieft."

Hij zei:" Omdat het nog zo vroeg is, heb ik de saus nog niet klaar."

Ik gaf aan dat niet erg te vinden, want ik hoefde er geen saus bij.

Dan kijkt hij me doordringend aan en vraagt:" Kunt u tellen?"

Mijn wenkbrauwen doen hun gymnastiek-move in verwondering en ik spiegel terug om te checken of ik het goed verstaan had:" Compter????"

"Ja" bevetsigd hij en hij wijst naar waar hij mee bezig was.

"Kunt u dit van mij overnemen?"

Mijn wenkbrauwen doen nog een paar stuiterrondjes waarschijnlijk, maar het begint me te dagen dat hij het serieus meent en echt even ' omhoog' zit ermee.

Ik check:" Wordt u er iebel van om dit te doen?"

"Ja!" zucht hij en kijkt me hoopvol aan.

"Wilt u het voor me doen?"

Tja, ach, waarom niet ( een gek ding doen per dag, is goed voor je mentale flexibiliteit) en ik zeg dus toe dat ik het wel voor hem wil doen.

En dus sta ik vervolgens ineens achter de kraam, met een telbakje voor muntgeld en een paar blikjes muntjes, papier en pen.

Hij legt uit wat de bedoeling is. Wel handig, want ik had dit stuk gereedschap nog niet eerder in handen gehad.

Eerst frummel je de muntjes, op hun zij staand, in het bakje en dan kun je ernaast aflezen hoeveel het waard is.

De 10, 20 en 50 cent muntjes moesten nog gedaan worden.

Ik begreep wel meteen waarom dit een rotklus is als je ondertussen klanten moet helpen en op kipgrillen moet letten, maar ik vond het wel lollig om even te doen.

Als rechtgeaard ' efficiency-fetisjist', leek dit mij nou niet de meest praktische/snelle manier manier om je muntgeld te tellen. Volgens mij ben je met een digitale weegschaal en een calculator (wetende hoeveel elk individueel muntje weegt) een stuk sneller klaar, maar ja....

Het was best geinig om eens te roeien met deze gegeven riemen.

Enfin.... een kwartiertje later waren alle muntjes geteld en kreeg ik mijn kip, gratis, als dank voor de hulp mee, met de woorden dat ik zo bij hem aan de slag mocht.

Ik heb niet de indruk dat mijn behoefte daar ligt, maar vond het hele voorval wel interessant.

De man 'kent' mij niet... heeft me hooguit een keer of 5 geholpen (want voor hem werden de stand bemenst door een dame). Hij vertrouwt me zonder blikken of blozen iets over de honderd euro toe om te hanteren en stond er bepaald niet naast om me in de gaten te houden.

En, twee dagen geleden was me ook al zomaar op straat werk aangeboden door iemand die me aankeek en informeerde of ik kon autorijden.

Hij zocht iemand die twee meisjes van school kan halen, iedere vrijdagmiddag in een stadje 15 minuten verderop.

Ook op die taak, zit ik geloof ik (ook) niet echt te wachten om te gaan vervullen, zeker niet structureel.

Maar ja, wat is het wat ik deze week 'aan mijn kont heb hangen', dat opeens dergelijke klussen me van diverse kanten stante-pede, 'op straat'  aangeboden worden?

Ben ik soms aan een soort '(l)open(de) sollicitatie' voor Het Universum bezig.....waarbij mijn wensen en vaardigheden voor een nieuwe functie in real life worden bevraagd en getoetst?

Of 'moet' mijn aandacht erop gevestigd worden dat er echt heel veel klussen gewoon ' op straat' liggen, die nou niet echt in een ' reguliere baan' passen, qua aard en omvang?

Het zal zich wel ophelderen wat hier het grotere plan achter is ( er nog maar even vanuit gaande dat er een groter plan achter ligt, uiteraard)

-----

Ik realiseer me nu, na het schrijven van het stukje, dat er gisteren nog iemand was die wel (het E&A) aan  'werk voor me wist' met die ' berg textiel' ;-)

Waarmee ik dus al drie dagen, iedere dag een 'energie-investeer-suggestie' aangereikt krijg.....