ontregelend

"Er is geen vorm die ik met mijn uitingen kan aannemen, waaraan ik kan 'voldoen' waardoor jij mij en wat ik beoog met jou volledig begrijpt.

De vorm die ik 'aanneem' om contact met je te maken, zul je altijd 'vervelend vinden' en/of 'niet goed genoeg', zelfs ( juist, leert de ervaring) als je van jezelf vindt dat je je perfect aan de spirituele/wetenschappelijk/culturele (vul naar eigen inzicht je favoriete geloofsgemeenschap in) regels houdt.

Vooral diegenen die om de andere zin het woord 'positief' en 'goed' in de mond nemen, raken heel erg snel heel erg in de war, boos en licht tot zwaar gefrustreerd van mij, welke vorm ik ook aanneem, welke woorden ik ook kies, welk communicatiekanaal ik ook probeer.

Ik ben namelijk sterk  'ontregelend'.
En.... dat heeft een nogal belangrijke functie in je/het leven:
(keuze-)vrijheid bevorderen en meer ontwikkelcapaciteit (ruimte in je bewustzijn) vrijmaken.

Mijn talent is om aan precies die set rechtoe-rechtaan  'regels' te gaan lopen morrelen, waar jij het meeste 'zekerheid' aan ontleent, je het meest aan 'vast' houdt en (dus) het minst zin in hebt om eens (zelf) te toetsen of die regels eigenlijk wel zo onomstotelijk  'goed' zijn ( in je eigen ogen en ervaring ) en echt perfect passen bij wat je zelf met je eigen leven wilt bewerkstelligen en ervaren.

Een van mijn  voorkeursmethoden?
Precies die regel waar jij het meeste waarde aan zegt te hechten (liefst iedereen aanbeveelt) , 'altijd positief' en 'altijd goed' labelt, net even in een wat andere context en vorm dan jij verwacht exact uitvoeren, dan subtiel of expliciet aan je eigen regel refereren en dan kijken hoe 'blij' je ermee bent en zelf handelt in lijn met dat wat je zegt belangrijk te vinden, te weten wat 'goed' is en te waarderen.....

Hoe je met mij omgaat en hoe je mij 'uitlegt' is hoe je met je eigen ziel omgaat en je eigen ziel (er) uit legt.
Wat je 'zegt' te willen en zegt te geloven, is daarbij niet zo bijzonder doorslaggevend.
De opluchting als je doorhebt dat je geheel vrij bent om de verbinding te mogen verbreken, zegt meer dan genoeg.

Pas als je bereid bent het spel ook eens 'zonder vaststaande regels' te spelen, dan kun je je je ziel eens rustig laten uitpraten (waarbij dan heel wat minder omhaal van woorden nodig is) en ... in vrijheid zijn wie je werkelijk bent en met open armen ontvangen wat je zelf aangegaan bent."