silver lining

Hier is het een buitengewoon vreemde week.
'Nogal veel in de categorie.. als het (het intermenselijk interacteren) niet gaat zoals het 'moet', dan moet het maar zoals het gaat' .

Het voelt een beetje als of er een heleboel bootjes in een energetisch 'nauw vaarwater' vol stenen en zandbanken met bootjes aan het spelevaren zijn, zonder af en toe overboord te kijken naar het 'verkeer' en zonder de 'radio' (op het juiste veiligheidskanaal) open te hebben staan, voor communicatie.

Zit ik ook in zo'n een bootje?
Zitten we in hetzelfde vaarwater?
Zit ik op de marine traffic verkeerstoren?
Zit ik op het verkeerde kanaal?
( Ja, ik zit duidelijk op een andere golflengte! Maar zit ik daarmee ook op een andere dan op de frequentie van het veilige basiskanaal waar iedereen elkaar openlijk en vrijelijk kan horen? Nee, zou mijn inschatting zijn, want van alles wat niet het meest van de dag in die (elektronische???) schuitjes zit, krijg ik heel heldere signalen door en heb directe en open en volstrekt heldere communicatie)

Hoe het ook zij... het effect is hetzelfde.... ruis...ruis...ruis en weinig heldere afstemming met die mensen die in die schuitjes zitten, moeizame real-life-real-time communicatie met de mensen die het zo leuk vinden of lijkt om hier in het vaarwater van het kasteel te komen 'spelen'.

Oei.

Enfin.

In zulke woelige tijden houd mijn oog maar op de 'silver lining'....

Dat is niet de naam van een bootje, of een verschijnsel op mijn communicatie-apparatuur.

Maar in de lucht is het een navigatiebaken waarmee ik me ervan kan vergewissen dat de zon nog altijd schijnt en uit welke richting.

En in het water het wateroppervlak, waaraan je de reuring onderwater kunt aflezen als het ' te oppervlakkig' wordt voor mijn 'relations-ships' om er veilig zoner hele goede afstemming te kunnen koersen.

----

Tijdens het schrijven en verbeelden van dit blog stukje, komt er een idee binnen.

Gisteren vertelde een van de mensen met wie ik 'geen contact kan krijgen' heel vrolijk ' en plein public' dat hij weet dat hij Oost-Indisch Doof is.

En dat zijn audicien zijn gehoor had gemeten en (ter geruststelling?) zei dat het geluid wat je het langs hoort dat van vrouwen is ( omdat er (ook) veel van zijn auditief gehoorbereik aan het wegvallen is).

De gedachte kwam op:" De moeite van het onderzoeken wellicht waard?!"

Zou via auditief gehoor-bereik-onderzoek wellicht het effect van het dragen van een mobiele telefoon meetbaar zijn? Zou echt letterlijk een deel uit je 'gehoors-contact-bereik' wegvallen als je sterk onder de invloed bent van dat ding bij je?

Dat moet gemakkelijk te achterhalen zijn door met dezelfde persoon, vlak na elkaar een meting te doen met zo;'n ding op zak en zonder... en te zien of en zo ja welke verschillen de grafiek te zien geeft.

Ontbreekt er een frequentiebereik met zo'n ding aan en op zak?

De frequentie van het  'open' veiligheidskanaal' wellicht wel waarop het ' heel-al' voortdurend communiceert, misschien wel.....?
De frequentie van het 'weten wat er om je heen gaande is' in real time?