stel je eens voor...

Stel je eens een omgeving voor waar 'blinden' de dienst uitmaken.
De reden?
De grote meerderheid van de mensen 'ziet' niet.

Er worden best regelmatig kinderen geboren die wel kunnen zien.
Maar ja, omdat er in die sociale context buitengewoon weinig aandacht wordt besteed aan het verkennen en ontwikkelen van dat zintuiglijk aspect blijft dat vermogen sterk onderontwikkeld en verdwijnt zelfs in een heel aantal gevallen compleet 'uit beeld'.

Je kan je voorstellen dat er veel aandacht wordt besteedt in zo'n wereld aan de fysieke vorm van dingen, en dat de 'tastbaarheid' van het grootste belang is. Dat 'alle dingen' ook maar beter een 'vaste plek' moeten hebben, om het leven 'overzichtelijk'  te maken zodat mensen niet over ieder ding op hun 'pad' struikelen..... ligt voor de hand.
Dat dingen een 'kleur' hebben en zelfs 'patronen' (zonder reliëf), wordt door de 'blinden' ontkent, niet gelooft en met grote scepsis benaderd. Want, in hun perceptie is dat ook inderdaad niet waarneembaar.
Hoe een spreker over dergelijke hoogst onwaarschijnlijke fenomenen wordt bejegend, laat ik geheel en al aan de eigen verbeelding over.

Voor een 'ziende' is het gesneden koek, dat bepaalde kleur-en patrooncombinaties 'prettig zijn' en 'harmonieus samen gaan' zijn en andere 'pijn doen aan de ogen', 'veel te heftig zijn', of juist 'flets en saai'...de boel niet echt 'ophalen' of 'recht doen'.
En ja... dat is gedeeltelijk een kwestie van individuele  'smaak' en zelfs van  ' collectieve mode' wat er als esthetisch aantrekkelijk ( 'mooi') wordt gezien en wat niet.
En ja.. dat is ook gedeeltelijk een kwestie van ' training' en belangstelling voor het aspect.
Er zijn mensen die niet verder komen dat iets 'groen' of 'blauw' noemen ( wat het ook ' is'), terwijl anderen de subtielere nuances niet alleen herkennen en van elkaar kunnen onderscheiden, maar ook kunnen benoemen (chartreuse, turquoise......)
Desalniettemin, of een kleur ' donker' is of ' licht'... 'vol' of 'flets'..... een kleur in hoge mate  'natuurlijk' is (van nature 'in het wild' voorkomt in de nabije leefomgeving) of 'kunstmatig' is, een patroon 'druk' of 'rustig', 'kleurrijk of zwart/wit', daar zijn best observaties over te maken die voorbijgaan aan persoonlijke voorkeuren.

Stel je nu voor dat jij je ervan bewust bent dat jij een ziende bent en rondwandelt in een wereld vol blinden, een wereld die is ingericht voor en door de blinde perceptie.
Echt helemaal niemand ziet hoeveel zorg jij hebt besteed aan de compositie die je met zorg gekozen hebt om te dragen, vaak zelfs zelfgemaakt.
Jouw hobby's, de dingen waar jij heel erg gelukkig van wordt, vinden nul komma nul  weerklank.
Fotografie? Schilderen? Mooie patronen, kleurstoffen en kleuren in de natuur vinden en je daardoor laten inspireren om met de hand patronen te gaan ontwerpen en daarmee stoffen en andere materialen te versieren?  Exact hetzelfde object in verschillende kleuren en patronen uitvoeren en die ergens ' in het zicht' neerzetten, 'voor de 'sier'?
Objecten regelmatig van plaats doen veranderen, om het 'effect' wat dat heeft te bekijken?
Iets aangeven door ernaar te wijzen, een bericht doorgeven via gebaren, zonder woorden, zonder aanraking van wat dan ook?
Van dat alles zien de anderen de lol werkelijk niet in.

Sterker nog.... het werkt eerder 'bedreigend', als je er 'in het publieke domein' wat mee probeert te doen, er actief uiting aan geeft, experimenten mee wil opzetten.....

Stel je dan voor dat jij het ondanks die sociale tegenwind, toch aangaat om dat 'zien' te verkennen en veel over de mogelijkheden die kleur en patronen in zich dragen te leren en uit te gaan proberen, al is het maar 'bij jezelf thuis', waar niemand er 'last' van heeft.
En dan, met een nu  'ontwikkeld oog' voor een rijke schakering aan details en nuances..... kom je dagelijks in een wereld waar de mensen 's ochtends niet eens zien en bewust kiezen wat ze die dag aantrekken!

In een wereld waar de mensen altijd blind zijn geweest en hun spullen betrekken van blinde leveranciers, zal het overall-effect van de 'keuzes' wat er aangetrokken wordt op de ziende nog wel eens mee kunnen vallen. Er was immers nooit de noodzaak om  kunstmatige kleuren te ontwikkelen en behalve de natuurlijke weefpatronen, zijn er geen andere patronen op aangebracht. Dat past uit zichzelf aardig harmonieus bij elkaar.

Maar ja..... als er wel dingen in roulatie zijn gebracht uit de 'ziende' wereld?
Als de (malafide... mijn label!)  'ziende' leveranciers vooral hun drukfouten en kleurmisbaksel naar het land der blinden exporteren, onder het motto... "Wat geeft dat nou....? Dat zien ze toch niet, ze zijn er zelfs blij mee... en dan zijn wij er weer mooi van af?".

Tja.....wat die 'zienden' in zo'n blinden-wereld zoal aan combinaties voorbij ziet komen.. laat ik ook weer geheel aan de verbeelding over.


Waarom schrijf ik dit hele verhaal?

Ik heb een actief en tegenwoordig rijk geschakeerd ontwikkeld energie-bewustzijn waarbij ik resonantiepatronen (golven in het spectrum-van-licht die onzichtbaar zijn)  waarneem en in 'soorten' herken. 'De aard van de kleur' en 'lichtheids-intensiteit' ervan zijn voor mij in het waarneembare spectrum van mijn mogelijkheden.
Ik herken dus niet alleen of iemand een sjaaltje heeft omgeslagen in de energetische kleurvariant 'boos' , 'verdrietig'  of ' blij', maar kan de vele mengvarianten ervan benoemen als nuances. En neem waar.. of het (enigszins) 'vredig' en 'harmonieus' bij elkaar past, gegeven..... wat de persoon wil uitstralen en bereiken.... en ja.. ook in het licht van de 'tijdgeest'.

Ik detecteer of het 'topje' wat je strak om je borst draagt, dichtbij 'je hart' , waarvan nog net een stukje zichtbaar is onder het truitje in-een-sociaal-acceptabele-veilige-non-kleur, je een 'eigen natuurlijke boosheid' is, of een kunstmatige gekleurde 'aangeleerde'  boosheid uit de kringloopwinkel van het leven.
 (Dankbaar, meestal ) overgenomen , van iemand die jouw maat had (was), die dat 'stuk' gewoon altijd   'aangenaam vond zitten' en zich niet om het zichtbare effect op de buitenwereld bekommerde ( of een totaal ander effect wilde bereiken!) en omdat het 'nog geen gaten vertoond', is het best als nog zeer bruikbaar ingeschat......
Of, van malafide 'zieners' die vooral blij zijn een mooie afzetmarkt te hebben gevonden voor hun eigen afdankertjes.. die 'stukken van zichzelf' die zij zelf niet (meer) willen gebruiken in hun dagelijkse dag!

Ik leef in een wereld waarin ik bepaalde golflengten en resonantiepatronen net zo genuanceerd waarneem als 'geuren', 'geluiden' en 'kleuren', wat voor zoveel anderen, kennelijk niet geldt...
Mijn 'ogen' als 'ziener' van dat type resonanties sluiten om 'leuk mee te kunnen doen met de anderen', komt op mij net zo aantrekkelijk voor als dat je aan een een ziend mensen zou voorstellen om zijn ogen structureel in de dagelijkse dag maar dicht te houden of zelfs te bedekken, om een beetje 'leuk; mee te draaien tussen de blinden'.

Het ingewikkelde is dan nu .. dat ik ook zie dat zoveel mensen met een  geërfd kunstmatig gekleurd 'sjaaltje' hun resonantieorgaan op jonge leeftijd hebben afgebonden en dus feitelijk resonantie-blindemannetje spelen om 'aangepast op niveau van de omgeving'.... 'leuk' mee te doen.

De kans bestaat, dat daaronder mensen zijn die ook nog best wel dat type resonantiespectrum kunnen  'waarnemen' als ze zouden besluiten om die 'bondage' af te doen, als ze daarvoor zouden kiezen ( en niet te hard schrikken van die overvloed aan  'prikkels').

Hoe groot is die kans?
Ik schat hem optimistisch hoog in, want ik neem waar dat mensen buiten de grijpgrage vingers van hun sociale cirkel best wel eens onder hun sjaaltjes door gluren of hem zelfs een tijdje helemaal afwerpen.
Het succes van 'retraites'.... waar je even 'tot jezelf kan komen'....en je weer in het hier-en-nu kan en mag voelen onder  mensen die dat ook kunnen en willen.. lijkt mij helemaal in die richting te wijzen.

Maar zolang we met elkaar nog afspreken dat resonantie-blindheid de norm van het publieke domein is, dragen we graag ( en vrijwillig) accessoires die het resonantiebereik flink insnoeren.
Om 'leuk' sociaal mee te kunnen doen.

Leefde ik tussen allemaal werkelijk resonantie-blinde mensen, dan zou ik het als 'ziener' waarschijnlijk lang niet zo ingewikkeld hebben.
We zouden wederzijds respecteren wat onze werkelijke mogelijkheden zijn en ze waarschijnlijk, allemaal maximaal benutten en zo goed mogelijk gebruiken en ontwikkelen
De gemiddelde blinde of slechtziende is nogal blij met een ziende geleidehond!

De hoeveelheid mensen die over een absoluut niet werkend resonantiesysteem beschikt lijkt mij echter vrij gering. Het veert wel weer 'terug' als je het eenmaal weer (regelmatig)   'los' laat trillen.

Het onbegrijpelijke voor mij is dan ook observeren dat zoveel mensen wel de natuurlijke capaciteiten hebben, maar die niet ook maar ergens in de buurt van je beste eer en geweten  met grote regelmaat actief en openlijk aanspreken en benutten....

Jammer.
Mij lijkt het zo bijzonder aardig en zeer aantrekkelijk als aan het licht komt dat er nauwelijks werkelijk, van nature resonantie-blinden zijn, dat we de maatschappij dan ook gaan inrichten op de werkelijke demografische situatie.
Niet 'blind' zijn voor de behoeften van de werkelijke resonantie-blinden, maar de wereld dan wel eens gaan inrichten op een manier die 'zieners' vreugdevol faciliteert vrij te kunnen en mogen resoneren.
Dat het moderne 'korset' om een vrij resonatiebereik flink in te 'moeten' snoeren om in een (kortstondige) sociaal acceptabele vorm te zijn .... aan de wilgen kan.