down to...

Als zeeeeeer down-to-earth (nuchtere, dus) moderne sjamaan, trok ik gisteren een paar baantjes in een publiek toegankelijk virtueel spiritueel 'zwembadje' waarin ervaringen met 'tweelingzielschap' worden gebundeld. (een website op internet)

Daar kreeg ik een 'voelen-aan-mijn-water'-sensatie die informatiespecialisten ( en docenten die werkstukken nakijken) wel bekend voorkomt als ze zich opeens echt niet meer aan de indruk kunnen onttrekken dat de ene na de ander,  als verschillend en volkomen eigen , gepresenteerde  'content'...... in hun woordkeus en zinsconstructies wel heeeeeeeel erg veel op elkaar lijken.

Zoveel zelfs, dat het veel meer is dan statistisch, natuurlijk gezien verwacht mag worden, bij stukken over hetzelfde basisonderwerp.

Zeker als 'de schrijfopdracht' een zeer persoonlijk onderwerp is 'niets dan' de beschrijving van een geheel eigen ervaring daarmee beoogt te zijn, zou je een (veel!) grotere variatie mogen verwachten,dan zich op dergelijke content-verzamelen doorgaans voordoet.

Wie neemt wie nou in de maling en met welke bedoeling?

(Als je de lijst met gangbare redenen voor bewust  'plagiaat plegen' je eens voor de geest haalt, zijn er wel een paar pointers in welke richting de redenen daarvoor zoals te vinden zijn. Leg daar de vergelijkbare individuele redenen voor onbewust anderen napraten nog maar eens naast. Dat is dan nog op individueel niveau....ik besef dan ook nog eens dat er een collectief groepsbewustzijn is waar de meeste totaal onbewust van zijn, maar wel informatie uit putten die collectief in resonanties als 'norm' aanvaard zijn .. niet noodzakelijkerwijs omdat ze ook 'waar' of 'bruikbaar' zijn !)

Op zich kan ik er de'lol' wel van inzien om de 'short-cut' naar je eigen kortetermijn behoeftenbevrediging te zien. Maar op enig moment voel ik me toch wel mijn multiple-gelaagde-beroepseer geroepen om te zeggen 'tot hier is het wel genoeg'.

Reden?
Dergelijke 'content' wordt gepresenteerd met het doel dat 'de mensen' die met dit onderwerp te maken krijgen, hier iets aan hebben voor hun eigen situatie. Dat het hen beoogt te helpen, om zelf bevredigende vooruitgang te kunnen boeken in de ervaring zelf en in de begripsvorming van de ervaring.
Maar ja, als de als ' persoonlijk' gepresenteerde verhalen nou zoooo sterk op elkaar lijken ( via een copy-paste routine van volstrekt onvolledige begrips-vibes) , dan... wordt dergelijk informatie meer een obstakel dan een ontwikkelhulp.

En aangezien ik ervoor kies om bij te dragen aan de gezonde duurzame ontwikkeling van mijn tribe van de moderne mensen, kan ik mijn 'eigenwijze' snuit niet stil houden als ik dit zie gebeuren.

Tijd om 'in te grijpen'......

Grappig is, dat toen ik mijn 'drive' hierover vol voelde en besloot tot actie, mijn 'actie' (altijd eerst om mijzelf met mijzelf te verbinden.. ha, ha) was om eens te kijken of er niet nog ergens een down-to-earth sjamaan rondliep met wie ik eens van gedachten hierover kon wisselen.

Google leerde me dat er er documentaire gemaakt was door Nederlanders ( nota bene) die Down to Earth heet en waarin de familie een jaar lang de wereld is overgetrokken om wisdom keepers te vinden en te spreken (vaak ook bekend onder de naam sjamaan). Ik bekeek wat trailers en kreeg een lichtere vorm, maar zelfde type ' argwaan' dat dit ook in de meta-fysische realiteit niet is wat het op het eerste gezicht lijkt te zijn ( dat trouwens op nog veel diepere zijnslagen....waarvoor ik de makers vanmorgen heb gevraagd of ze geïnteresseerd zijn die, zelf en/of met mij te verkennen).

Een van de makers, die tot mijn vreugde heel veel waardevolle echter (doorleefde) meta-informatie verschafte in een Ted Talk over het maakproces, was ook zo vriendelijk de naam van de meest 'door-gekopieerde'  misvatting  van een resonantie in een woord in voor het voetlicht te brengen.

(Dat plaatje uit die Talk heb ik hierboven dan ook maar gebruikt.)

In het Engels zeg je dan, als je de kern van een probleem meent te raken .. it all comes down to......

Wat volgt is 'the one and only' veroorzaker van de 'puinhopen' die onze menselijke beschaving op de wereld maakt.

In dit geval..... wordt gewezen naar het 'EGO', de grootste 'haai' die er maar rondzwemt in spirituele/bewustwordings  ontwikkelingsvijvers (volgens..... de geschreven getuigenissen van de meeste zwemmers.... die..... je aan de oppervlakte ziet zwemmen)  

Dan wordt het 'leuk'.

Wie dieper gaat en ook echt 'nat' verkiest te worden, (waar de makers van de film trouwens wel blijk van geven!) ondergedompeld in de (woelige) meta-wateren van het bewustzijn, kan het wezen van het EGO vrij vlug, op basis van relevante persoonlijke ( = geheel eigen) ervaringen, veel beter begrijpen.

Zo iemand ziet het niet meer als die hoogst onwenselijke rothaai die, die zich tot overmaat van ramp ook nog eens ergens  in jezelf bevindt en waar je je volgens de copy-paste replica's op de een of andere manier geheel zelf van moet zien te ontdoen.

Ik ga je hier dus helemaal niets vertellen over het EGO wat je overal  in 'de boekjes' leest aan gemeenplaatsen, simpelweg omdat dat in mijn ervaring nauwelijks het wezen van EGO raakt.

Sterker nog.... de speelsuggestie die ik in gedachten heb ( vannacht in bed neergekrabbeld) , waarmee je zelf heel eenvoudig aan de slag kunt er rijke, leerzame ervaringen mee op te doen... wordt een andere blog post.

Helemaal daaraan gewijd.

Dit blog stukje.. is achtergrond... proces-informatie ( meta-communicatie).