Engeland

Van drie kanten werd vandaag 'Engeland', met een focus op 'Londen' onder mijn aandacht gebracht.

Mijn buurmannen waren er het weekend een dagje geweest. Ze vertelden er vandaag over hoe het geweest was (druk!) en hadden een cadeautje voor me meegebracht: een opschrijfboekje en een portemonnee. Op beide items waren afbeeldingen van Londen geprint.

De gasten van het huis waar ik op pas, waren kennelijk even bij Kaap Grijze Neus geweest ( Cap Gris Nez) en meldden bij aankomst blij (ook alsof het een uiterst belangrijke mededeling voor mij was) dat ze Engeland hadden gezien!!
En ja, daarvoor moet je wel een heldere dag hebben, wat het vandaag kennelijk was.

Tot slot was ik vanmiddag in een boek begonnen van een Engelsman die een belangrijk deel van zijn leven in Londen heeft gewoond. Hanif Kureishi.

Klinkt niet erg Engels?

Tja, zijn vader was Pakistaan, zijn moeder Engels.

Hij schrijft over zijn gedachten en observaties van 'leven in Engeland' als creatieve intelligente jongen met een 'gemixte achtergrond'... opgroeien in de jaren 60 en 70 in The UK.

Hij schets een Engeland, zoals het niet van de t.v-programma;'s die ik heb bekeken af is gespat in het tegenovergelegen Nederland, zal ik maar zeggen.
Waar ik nog best genegen was Engeland als een betrekkelijk beschaafde natie te zien, met een vrij hoog peil van menslievendheid en mededogen..... nou.... dan ben ik toch mooi (weer?) in de schone-schijn politiek getrapt, zo het zich laat aanzien vanuit zijn perspectief.

Ik heb vier jaar met een Engelsman opgetrokken, veel met Engelsen te maken gehad de laatste 9 jaar, waarvan ik in totaal iets minder dan een jaar ook in de UK ben geweest.

Hanif betoogt dat in de Engelse cultuur 'zelf denken' een taboe is.

Hij mag het zeggen, hij heeft een Brits paspoort!

Ik? 

Op basis van mijn eigen ervaringen met Engelsen op dat vlak, kan ik me vinden in zijn zeer bloemrijke beschrijving van dit taboe, op bladzijde 62 van zijn boek 'dromen en daden'.

"Het gaat hier om een werkelijk afweer en onzekerheid, om een Victoriaanse angst om zelfs maar een geslachtsdeel van een idee te onthullen, de tepel van een opvatting of de sekse van een spitsvondigheid. Terwijl seksueel exhibitionisme en het praten of standjes en ejaculaties in de mode, zelfs normaal zijn, worden denken en discussiëren uit de weg gegaan."

Tja... bless them....