show me she-art

Vanmorgen lijkt het me zinvol om even 'college' te geven. Een college wat ingaat op een zeer invloedrijke, doorgaans 'diep' genoemde laag van communicatie, die ondanks zijn grote invloed nogal vaak compleet als factor van betekenis over het hoofd wordt gezien. Waar, naar mijn, nu hier niet al te bescheiden mening, ook nogal eens de reden te vinden is waardoor de meest akelige intermenselijke misverstanden ontstaan. Van origine ben ik 'docent omgangskunde'. Dit is dan ook een 'college omgangskunde'. Aanknopingspunt Eerst haal ik een aanknopingspunt aan. Een model waar veel mensen wel eens van gehoord hebben en wat door heel veel mensen in enige mate ook bewust en actief gebruikt wordt om situaties te kunnen duiden  (van journalisten tot therapeuten, van romanschrijvers tot p.r. medewerkers.) Een model met 4 lagen, is vrij gangbaar om te gebruiken. Het inhoudelijke aspect. Het expressieve aspect. Het relationele aspect Het appellerende ...

Er zijn (nogal wat) gevleugelde uitdrukkingen die worden gepresenteerd.en naar gehandeld, als ware ze van een Universele Geldigheid. Dit is er zo eentje: "Wat wil je nou eigenlijk... gelijk hebben of gelukkig zijn...?" Maar is dat niet een vergaand versimpelde voorstelling van zaken die 'duivels' is? (zoals iedere keuze tussen of dit... of dat.. terwijl er meerdere dingen zijn/bestaan als keuzemogelijkheden.) De keuze wekt ook nog eens de indruk dat gelijk hebben gelukkig zijn uitsluit... en gelukkig zijn, gelijk hebben niet naast zich tolereert. Wat minder tot computer -proces-logicavorm teruggebracht...  De uitdrukking gaat in de kern natuurlijk over de menselijke ervaring dat de energie en moeite die het kost om anderen te laten inzien (en actief meeresoneren met datgene) waar jij van overtuigd bent dat het zo is, niet de (kortste) weg naar geluk is (wat dat ook maar moge wezen, maar zoiets als harmonie, rust aan je kop, eensgezinde saamho...

Als getraind en gepassioneerd luisteraar naar levende 'vibes' in de onzichtbare wereld in het publieke domein, stap ik af en toe nietsvermoedend een 'perkje' binnen om er vervolgens 'besprongen te worden' door vibes die gehoord willen worden, verse open aandacht 'lekker' vinden. Niets menselijks is menselijke vibes vreemd. Gisterenavond stapte ik zo'n een 'perkje' binnen, waar ook veel mooie en aantrekkelijke dingen te zien en op mee te resoneren waren. Wat er gebeurde laat zich het best vergelijken met een mens die nietsvermoedend een huis binnenstapt na een periode van vakantie en, zodra er een voet op het kleed gezet wordt, tot zijn knieën ineens in de vlooien staat. (Dat zo met vlooien   nooit zelf meegemaakt, wel een paar keer gezien.) Wat gaat er door die persoon heen? Ach, kleine bloemlezing: He fijn, de dingen die ik mooi vind hier om me heen te zien. Ontspannen genieten van 'mijn sfeer'. Huh...wat is...

Ik moet zeggen, het spreekt wel tot mijn verbeelding. De 'hele wereld' holt honderd jaar lang achter een idee aan wat als de verlosser wordt gezien van bacterieel leed: antibiotica. Toch is er nog een plek op de hele wereld, waar een andere koers gevaren wordt. Het niet zo sexy, want hooglijk onbekende, zich ergens in die schimmige onduidelijke republiekenbuidel van de voormalige Sovjet Unie-streek bevindende Georgië. Bekend? Nergens van. Toch? (Of het moet de trivialiteit zijn dat voormalig president Saakasjvili een Nederlandse vrouw heeft.) Die koers is echt verre van sexy om twee hoofdredenen: de bacterie-overlast wordt bestreden met iets wat je in riolen vindt en dan op of in je lijf aanbrengt!(yuk) niemand kan het eigendom claimen, het is natuurlijk, het komt overal voor, het is dus geen kaskraker business-oppertunity En dan nog een bijkomende erg onsexy nadeel: je moet ervoor nadenken ( sorry, daar ben ik cynisch.. niet netjes.. laat het me herfo...

Ik werd wakker vanmorgen met het weten...  "het thema van het 'weten' wat zich nu via mij tot uitdrukking wil brengen past bij het woord kruisverbanden . De associatielijn is best simpel te volgen: kruis bestuiving als methode en gisteren op zoek zijn geweest naar de afbeelding van het ' kruisje ' van een B-verpleegkundige, wat vroeger het insigne/speldje was van een bepaalde functie in het geheel, verbonden aan mijn begrip van mijn functie in 'het geheel': energetische systemen van een bepaalde signatuur helpen vormen. Ik weet, als in .. voel aan.... wat de strekking en inhoud van dit blogstukje is. Maar voldoende samenhangende woorden hebben zich nog niet ervoor aangediend om het begrip in (samen-) te vatten. Het is namelijk een behoorlijk complex, multidimensionaal begrip van een systeeminrichting die recht doet aan de natuurlijke dynamiek wanneer je 'stevigheid' en toch ook ' soepelheid' en 'vaart' ( met moge...

Wat een dag, veel materiaal door mijn hoofd, hart en handen heen laten gaan. Ik deed net nog een boeiende realisatie over mijn plaats in het geheel der kruisbestuiving van 'zijn' en 'functies', toen ik wat mijmerde over het maakproces zoals ik het mee-maak. De rode draad door al mijn werk is dat ik een energetische systeem engineer ben van duurzame veranderprocessen, werkend met begrip van natuurlijke levensdynamica. De essences en andere thoughtforms (plannen/ideeën) van mijn organische verbeeldingsfarm, hebben een duidelijke 'rode draad'... 'signatuur'. In hun wezen zijn het allemaal 'transformatieve interventiemethodes' die een niet-compleet (door mensen ingericht en) draaiend organiserend levend systeem eerst soepel doet helpen transformeren naar een vorm die recht doet aan het organiserend systeem van het leven. En dan....vervolgens... erin blijven meewerken om het dynamische natuurlijke evenwicht te behouden in de doorontwikkeli...