alles op een rijtje...

Vandaag realiseerde ik me dat ik momenteel echt aan de lopende band gevraagd wordt door mensen om naar een apparaat te komen kijken,  echt heel veel vaker opeens dan in de afgelopen jaren en echt een keur aan apparaten ( en mensen) trekt aan mij voorbij.

Met grote regelmaat.. omdat hij het niet helemaal goed doet, of.. omdat ze niet doorgronden hoe hij 'iets' bepaald ( meestal een basisfunctie) doet.

Gisteren, toen het raadsel 'hoe gaat deze nieuwe wasmachine eigenlijk open?' op tafel kwam ( letterlijk, we zaten te eten toen het ter sprake kwam), werkte het allemaal opeens heel erg op mijn lachspieren.

Het stond gewoon niet in het instructieboekje hoe het deurtje openging.

Knopje? Nee.

Hendel? Nee.

Drukken op de deur en dat ie dan open veert? Nee?
Nee, nee, nee en nog meer nee.

Vijf volwassenen, met gecombineerd zo'n 250 jaar levenservaring, allemaal actief bekend met wasmachines... kregen deze 'zoo moeilijk kan het toch niet zijn....?-taak niet voor elkaar!

Ook het zeepbakje wou niet open.

Dit was toch te gek?!

Ik moest echt onbedaarlijke giechelen over de complete onnozelheid van nu weer deze hele vreemde situatie met een elektrisch apparaat ( in een lange rij van vreemde storingen en verzoeken om t.v's, cd-spelers en videorecorders aan de gang te krijgen). Echt buiten alle proporties werkte dit op mijn lachspieren.

Toen ik mijn handen vrijmaakte van het schuddebuiken, had ik toch zoiets dat ik me niet op mijn kop ging laten zitten door een deurtje van een gloednieuwe wasmachine!

Ik pak hem beet en geef er een iets doortastender rukje aan en...voila.... sesam is open!

Ook het zeepbakje, spreekt vervolgens spontaan in de gewenste houding als ik hem ietsje strabanter aanpak

Tja.

Toen ik op dit punt was aangekomen met schrijven ging de telefoon, diezelfde mensen kregen nu hun huisdeur niet meer open. ( Het driepuntsmechanisme is geblokkeerd.)

Ik ben er even heen geweest, maar dat defect is nog niet verholpen.

Bedtijd nu.