E. Le Gant

Gisterenavond, 24 uur na het gesprek met Ab Rupt, bleek ik na een dag fysiek werk best nog wel geïnteresseerd te zijn om filosofisch de diepte in te gaan met de vraag  'wat is nou een cruciaal element, een kenmerk van echte hoogwaardige kwaliteit?'
Dat was het moment waarop, E.Le Gant haar 'weten' hierover aan mij begon te tonen, in de vorm
van:

een televisieuitzending van De Nieuwe Stradivarius.

Vanmorgen had ze gelegenheid om een en ander nog even persoonlijk toe te lichten. Ze vergezelde me op mijn zondagochtendwandeling.

"'De heren' Ab en Harm zijn schatten..."

---- (natuurlijk!), 

..." maar wellicht is het nuttig hun versie van 'ere wie ere toekomt' nog wat aan te scherpen en te nuanceren...."

----- ( bless them!)

Wat bleek?

Onder het motto ' behind every great man, there is a great woman', verzorgt zij al jaren een heleboel van de praktische uitvoeringsondersteuning aan dit energieke duo-van-de-mannelijke-wen-dingen.

Wat mij opviel in haar hele aanpak?

Ze legde haar eigen functie en werkwijze zoo elegant, zoo handig en zooo simpel en precies passend uit, dat ik ervan versteld stond.

En versteld werd *.

Hier een bloemlezing uit de elementen die ik oppikte.

• Een oplossing die ' fits like glove' ( 'past als een handschoen'), kan natuurlijk best verwijzen naar een confectie-handschoen. Dat zal in veel gevallen 'best goed' passen en bruikbaar zijn....maar zelden 'exact' op maat.
• Haar naam, Le Gant, komt uit het couture-minnende land Frankrijk, waar het.... de handschoen betekent.
• Er kunnen altijd allerlei plannen gemaakt worden.
  Maar zonder iemand die 'de handschoen' opneemt en energie ( E.) steekt in de daadwerkelijke  uitvoering voor zijn ( m/v) rekening neemt.... komen er geen fysieke bijpassende resultaten uit voort!
• Wen-dingen kunnen inderdaad in de twee soorten 'abrupt' en 'harmonisch' onderscheiden worden.
  Maar het echte vakmanschap in de uitvoering van de vormgeving van de beweging dan ook, blijkt als het ook elegant wordt uitgevoerd.

De mate van elegantie, is een kenmerk van de technische proceskwaliteit, de beheersing van het vakmensschap. Ervaring dus, (soepel) schijnbaar(!) moeiteloos in praktijk gebracht'.
Kortom, echte elegante oplossing voor een concreet probleem, snel of langzaam in zijn aard, is het pas als... nou ja.... de uitvoering E. Le Gant is.

Uit het filmpje blijkt, zo mooi, er vakmanschap  nodig is.wanneer je een bijzondere set wensen hebt, die de standaard-al-voorhanden-zijnde-oplossingen,  niet precies kunnen bieden.

Het 'weten' van de speler, werd gecombineerd met het 'weten' van de bouwer.

In dat proces herken ik dan weer onmiddellijk met mijn geoefende oog, de vorming van een one-mind.Daardoor kan relevante informatie op hoge snelheid zo goed als woordloos, goed, worden overgedragen, als door ' osmose'.

De drummer wil een mix van Ab en Harm:

• het directe van de moderne 'ketels' (Ab) plus 
• de 'warmte' ( in klank) van de 'vintage' ketels (Harm).

Dat klinkt als het willen vinden van het schaap met de vijf poten.

Of de handschoen voor de hand met de zes vingers.
"Zie dat maar eens,  E. Le Gant, op te lossen!"

De drumbouwer  kent het maakproces in zulk doorleefd geoefende detail, dat hij zijn hand niet omdraait voor het kunnen bedenken hoe een exact passende handschoen met zes vingers technisch gemaakt kan worden.
Je moet eerst ' de hand', waar de handschoen voor is ( en in dit geval zelfs ' mee' gemaakt wordt) goed leren kennen. Wat zijn de specifiek kenmerken....?

Zo mooi, hoe uit alle uitingen van de drummer en de maker blijkt, bij de eerste slag op het nieuwe instrument, dat 'het past'. Dit is het.

Zoals ook een (hand-)schoen die precies past, dat meteen doet zodra je hem past.

Al het goede komt in drieën?
Wel in het team, Rupt, Onie en Le Gant!

Dank je wel, initiaalgenoot E.  voor de voorstelling/ verstelling en het gezelschap tijdens de wandeling!

Aardig detail, wat mij dan opvalt.....
Dit is niet de eerste keer dat Stradivarius vermeldt wordt op dit blog!
(zie hier)

*Verstellen is de handwerkterm voor een bestaand textielwerk omwerken, zodat het beter past. 

Het verschil tussen hoe ik me voelde ' in my own skin',  'voor' de wandeling met E.Le Gant en 'erna' , beschreef ik later lachend voor mezelf als volgt. 

"Ik voel me als een breiwerkje wat te strak gebreid zat en wat zo hier en daar  'knerpte' en 'wrong' , waar ik, nadat het door de handwerkjuffrouw op de hand was genomen, weer lekker losjes verder aan kon breien."

:-)