energieregulatie en informatie-overdracht
Vanmorgen kwam er een inzicht door, wat nogal nogal ' basis' is en toch weinig bewust gebruikt in het intermenselijke verkeer van informatie-overdrachtsprocessen.
Het niet gebruiken ervan, staat aan de basis van een hoop misverstanden, ergernis, storingen, ruis, etc.
Waarom?
Het vervormt de inhoud van de originele boodschap.
Natuurlijke (duurzame) informatie-overdracht via het resonantiesysteem vindt plaats via laagspaningsverbindingen, niet via hoogspanningsverbindingen.
Daarom leer je zoveel meer 'moois' van relaxed 'pielen' aan iets en van spelen en maar-wat-aan-klooien, dan van 'blokken en stampen voor een examen waar veel van afhangt'
Wil je iets, waar dan ook van, werkelijk begrijpen...... dan is het een uiterst nuttige vaardigheid om je eigen 'power' niveau te kunnen reduceren, soms zelfs tot compleet neutraal.
(En dat is echt contra tot wat de meeste mensen geloven hoe het werkt, die denken dat ze mentaal zelfs extra gas moeten geven om iets 'snel' te kunnen begrijpen, een situatie goed te kunnen overzien en er adequaat ( met veel van hun eigen begrip) 'daadkrachtig' (ofzo) ook 'snel' op te reageren).
Snelheid en kwaliteit hebben inderdaad een verwantschap....maar als je niet exact weet hoe je snelheid vaardig kunt hanteren, niet werkelijk een heel goed overzicht hebt op de aard van de situatie, de stromingsrichting en snelheden die daarin een rol spelen, dan is het meestal 'omgekeerd evenredig'.
(Stel je diverse 'verkeers-'situaties voor, met een auto op de diverse wegsoorten en met een scheepje op de diverse waterwegen....om dat uit eigen ervaring te kunnen vatten.)
Nu 'heb' je een interne energetische draaisnelheid waar je je niet eens van bewust bent ( tenzij je een ontwikkeld energie bewustzijn hebt).
Die is geheel automatisch(!) ook onder invloed van de processnelheden in je omgeving, Je gaat ' met het verkeer mee', zogezegd. Jij past je eigen snelheid aan aan de resonatiesnelheden in je omgeving.
Daar komen alle elektromagnetische apparaten weer om de hoek kijken, die jouw interne snelheid onbewust verhogen en je ook 'opladen' ... een power-lading geven. Jij 'denkt' dat je heel neutraal stil zit aan je computer, wat wellicht voor je lijf geldt, maar ondertussen is dat in de energetische ladings en stromingsrealiteit van je geest en energiehuishouding niet het geval.
Een schip kan pas nieuwe lading (charging) opnemen, als het voldoende ruimte heeft, waarvoor lossen (discharging) vaak eerst nodig is. Voor (veilig) laden en lossen moet het geheel stabiel liggen.
Om een gegeven in een database te veranderen, moet je eerst dat ene file waar het in staat opzoeken, rustig stil 'geopend' in beeld hebben en het actuele gegeven rustig weten ( door hebben gekregen).
Enzovoort, in de dagelijkse praktijk van informatie van het een naar het ander zorgvuldig en heel overbrengen.
Daadkrachtig gooi en smijtwerk, is uiterst zelden bevorderend om de inhoud noch de verpakking intact overgedragen te krijgen.
Toch reageren we massaal het liefst ' meteen' op e-mail.
En altijd, als ik zie dat iemand (doorgaans zeer daadkrachtig) toute-de-suite op een bericht van mij reageert, weet ik dat er iets gebroken is, onderweg.
En, het maakt daarvoor echt niet uit in hoeveel of weinig lagen energetische bubblewrap ik een boodschap verpak! Hoe 'kort' of hoe 'lang' het is. Hoe 'recht voor zijn raap helder', of ' subtiel'.
En tja, de ontvanger geeft dan meestal ook wel aan dat ik waarschijnlijk iets anders heb bedoeld dan hij/zij heeft ontvangen/begrepen. Alleen, denkt dan dat dat aan mij ligt.
Tja, ik ken het belang van 'rustig uitpakken', 'handle with care' als je niet precies weet wat erin zit en waarom het je is gestuurd. Het kon nog wel eens delicaat zijn en het zuivere begrip ervan kon nog wel eens niet bestand tegen een 'blast' van je eigen energie.
Geloof je het nog niet?
Een voorbeeldje van hoe een delicate zuivere boodschap, geheel anders kan aankomen dan bedoeld?
In het plaatje hierboven staat:
"I am in charge. I take my own power back."
Het gros van de mensen leest deze tip, geuit door spirituele leraren, snel en met een blik van een sterk geladen interactie-dynamiek.
Wat dan overkomt is nogal eens het begrip:
"Ik ben nu hier de baas. Ik heb kennelijk mijn ziel en zaligheden teveel in handen van anderen gegeven. Zij gaan daar niet zorgvuldig mee om en dus claim ik nu het recht van de sterkste en geef ik ze een koekje van eigen deeg. Ik ben het goed zat en ik ga nu precies doen waar ik zin in heb, precies zoals ik er zin in heb. Hard dit maal en ik grijp gewoon wat ik nodig heb.'
Maar laat jij de exact zelfde zin heel rustig tot jou spreken...nadat je jezelf eerst helemaal van overbodige spanning hebt ontdaan en van alle andere informatie hebt ontdaan, werkelijk niets anders aan je hoofd hebt, zodat je geheel ontspannen bent, rustig, leeg en open... dan .... klinkt er een heel andere boodschap, die een zeer andere emotionele lading heeft en over een heel ander type kracht gaat.
"Ik ben geladen in een veld van energetische ladingen. Ik weet, hoe meer ik mijn eigen energieniveau's en snelheden in de gaten houd, hoe meer (be)grip ik heb in het proces en hoe zorgvuldiger ik omga met alles wat zich in mijn aandachtsveld en onder mijn beheer bevindt. Pas wanneer ik de emotionele lading van een gegeven afhaal ( de handel van mijn intern 'gas' terugneem naar neutraal) kan ik het rustig opnemen, het uitpakken en ervaren wat het nou eigenlijk is en wat ik ermee kan of verkies te doen."
In beide gevallen ben je ' de kapitein'' van het schip en dus inderdaad ' de baas'.
Maar het effect van hoe je die ene zelfde zin begrijpt, is nogal anders op de samenwerking met teamgenoten, andere kapiteins op andere schepen, de lading, het werkplezier en de staat van onderhoud van het schip en de verwachte levensduur van de motor.
Energie en informatie hebben een zeer sterke relatie met elkaar!.
Grappig detail... een kapitein op een schip, wordt net als een spiritueel leider een Master genoemd.
De kapitein op een schip is de eindverantwoordelijke en ook degenen die in delicate navigeer kwesties alle bedieningsfuncties ( inclusief de gashendel dus) van de automatische piloot afhaalt en rustig, weloverwogen, handmatig gaat navigeren.
Het is ook diegene met wie de zeeloods samenwerkt.
Mijn spiritueel werk is vergelijkbaar met dat van een zeeloods.
Alle zeeloodsen hebben eerst als kapitein gevaren, hebben hun Master license.
Maar bij mijn interacties met moderne kapiteins/stuurlieden, zie ik dat er een blind vertrouwen is in de navigatiecapcaiteiten van hun autopilot ( automatische piloot) , ook in stromingsgebieden en situaties waar dat, met een kennersoog, niet gerechtvaardigd is en dus niet van gedegen vaardig zeemanschap getuigd.
Ja, een zeeloods is 'slechts' een adviseur en de kapitein blijft altijd verantwoordelijk voor zijn schip en de genomen acties.
Maar het vaste geloof dat hun autopilot alle situaties op hoge snelheid veilig en terzakekundig kan afhandelen ( terwijl ik waarneem dat ze bepaald niet met de nieuwste modellen en de laatste updates werken en zelfs niet meer rustig om zich heen kijken, maar alles via beeldschermen 'vlug' te kunnen doen)... hmm. .... , of wel handigmatig , maar dan afgaan op info van sterk verouderde kaarten .....lijkt me niet de veiligste aanpak om in stand te houden, schippers!
O ja... een hoop kapiteins handhaven ook het principe ' ik heb niet om een loods gevraagd.".
'Op zee' mopperen kapiteins regelmatig dat ze door de autoriteiten in het vaarwater gehouden zijn een loods aan boord te nemen, en zetten hem /haar nog wel eens in de kou op de brugvleugel, als statement van 'power' en 'daadkracht' en ' onafhankelijkheid'.
'Op het land' is die praktijk even zo gangbaar en wordt ik vaak als een passagier behandelt, een toevallige passant waar je leuk een praatje mee kunt maken.
Tja... prima en .. het gaat gelukkig ook heel vaak goed.
Reacties
Een reactie posten